nağılçı

nağılçı
is.
1. Çox nağıl bilən və onları məharətlə danışmağı bacaran adam. Nağılı nağılçıdan öyrən. (Ata. sözü). <Molla Abbas:> Necə nağıl de? Nə zəvzək danışırsan?. . Mən vaizəm, yoxsa nağılçıyam ki, sizə nağıl deyəm? C. M.. <Əsgər> nağılçı deyil. O sənə Leyli və Məcnun məsələsini misal göstərdi. M. S. O..
2. Çoxdanışan, çərənçi, boşboğaz, naqqal, lağlağı; uydurmaçı. <Məşədi Rüstəm:> Bizə nə versələr, ikiqat qiymətini alsınlar. Sən nə nağılçı kişisən. R. Ə.. Danabaşlılar <Xəlili> «nağılçı», yaxud «qəzetçi Xəlil» adlandırırlar. M. İ..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • nağılçı — (İmişli) aşıq. – Tək tük adam nağılçı, çalğıçı gətirərdi toya …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dastansəra — f. 1) dastan söyləyən; hekayəçi, nağılçı; 2) dastan yazan, dastan qoşan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • nəqqal — ə. 1) nağıl deyən, nağıl danışan, nağılçı; 2) naqqal, çərənçi, boşboğaz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qəvval — ə. 1) çoxdanışan, uzunçu, naqqal; 2) nağılçı, nağıldanışan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • əfsanəçi — is. Nağılçı, əfsanə uyduran …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”